armağan ekonomisi

biz kara kabare topluluğu olarak, sözümüzü yalnızca sahne üzerinde söyleyip, sonra üretim/tüketim açısından aynı kalıpları tekrarlamanın vicdanımızı rahatsız ettiğini bulduk. inandığımız, hayalini kurduğumuz dünyayı ve ilişki biçimlerini gerçekleştirmek için, ne zaman geleceği belli olmayan bir toplumsal dönüşümü beklemek istemedik.
başka bir dönemde yaşasaydık, misal bir kabile hayatımız olsaydı, akşam ateşin başında çok güzel şarkı söyleyip dans ettik, çok sağlam hikayeler anlattık diye, ertesi gün tohum toplamak, sepet örmek ve yemek pişirmek işlerinden muaf mı olacaktık?.. okumaya devam edin